Środą Popielcową (17 lutego) rozpoczęliśmy Wielki Post. Przez 40 kolejnych dni, rozważając tajemnice męki i śmierci Chrystusa, będziemy przygotowywać się duchowo do najważniejszego w roku liturgicznym wydarzenia – Zmartwychwstania Jezusa. W naszym kościele w Środę Popielcową sprawowane były cztery Msze Święte – o 7.00, 10.00, 17.00 i 18.30. Na wszystkich kapłani posypywali głowy wiernych popiołem, mówiąc: „Pamiętaj, że prochem jesteś i w proch się obrócisz” albo „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. Obrzęd ten jest znakiem pokory i pokuty, a jednocześnie symbolizuje żałobę i przypomina o przemijaniu. „Środa Popielcowa uświadamia nam, że zostanie z nas tylko garstka popiołu. Ale my wierzymy, że nie tylko to z nas zostanie, że jest jeszcze życie wieczne, do którego prowadzi nas Chrystus. Wierzymy, że w chwili śmierci nasze życie się nie kończy, a tylko się zmienia. I ta wiara przyprowadziła nas dzisiaj do świątyni, bo tak jak Chrystus chcemy się udać na pustynię i tak jak Chrystus chcemy się żarliwie modlić, pościć i dzielić się z innymi” – powiedział ks. proboszcz Wacław Nowak, rozpoczynając Eucharystię o godz. 10.00. W kazaniu, w którym odniósł się do danego na ten dzień słowa Bożego, skupił się na tym, co jest istotą Wielkiego Postu – przemianie duchowej człowieka i nawrócenia. „Przemiana życia to przede wszystkim stanięcie w prawdzie przed samym sobą i przed Jezusem. To jest lekarstwo na to, co nas boli, na zranione serca, na niepewność i lęki, a także na to, co w nas niedobre” – mówił. Podkreślił, że Bóg daje nam na ten czas przemiany trzy mocne środki: modlitwę, post oraz jałmużnę i tłumaczył, jak należy je rozumieć. Jak mówił, modlitwa powinna być dyskretna, cicha, bardzo osobista; nie może być na poklask, na pokazanie się, wymaga ciszy i oderwania się od spraw codziennych. W modlitwie powinniśmy naśladować Jezusa, który o Ogrójcu zwracał się do Boga: „Ojcze, jeśli to możliwe oddal ode mnie ten kielich, ale nie moja a Twoja wola niech się stanie”. Mówiąc o poście ks. proboszcz powiedział: „Jeśli chcemy dobrze pościć, to musimy sobie coś ograniczyć, a może nawet wykluczyć i odczuć to wszystkimi zmysłami. Pościć mamy nie tylko dla samych siebie, ale dla Chrystusa i z Chrystusem. Pan Bóg nie chce
wielkich postanowień, ale przede wszystkim poprawy naszej wewnętrznej kondycji i stąd słowa, które będą nam towarzyszyć przez cały Wielki Post: Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. Podkreślił też znaczenie jałmużny rozumianej jako dzielenie się z innymi tym, co mamy. Jak zaznaczył, trzeba to jednak robić dyskretnie i z wielką kulturą, by nie urazić obdarowanego człowieka. Kazanie zakończył słowami: „Czas Wielkiego Postu to czas dany nam do przemiany naszego życia. Wykorzystajmy go dobrze modląc się, poszcząc i dając jałmużnę – z Chrystusem i dla Chrystusa. Bo Wielki Post to czas z Chrystusem i dla Chrystusa”. Kończąc Eucharystię, zaprosił ks. proboszcz wiernych do udziału w nabożeństwach wielkopostnych oraz w rekolekcjach. Droga Krzyżowa w naszej parafii – piątek po Mszy św. w Godzinie Miłosierdzia ok. 16.00, o 17.00 dla dzieci oraz o 18.00 dla młodzieży i dorosłych. Gorzkie Żale z kazaniem pasyjnym – niedziela o 17.45, rekolekcje wielkopostne – od 21 do 24 marca (niedziela na wszystkich Mszach Świętych, poniedziałek, wtorek i środa o godz. 7.00, 10.00, 17.00 i 18.30).
* * *
Przy posypywaniu głów popiołem kapłani mogą używać zamiennie jednej z dwóch formuł. Pierwsza, dawna, wzięta jest z Księgi Rodzaju i brzmi: „Pamiętaj człowieku, że prochem jesteś i w proch się obrócisz” (Rdz 3, 19). Druga formuła, nowa, ma wyraźnie aspekt duszpasterski. Została wypowiedziana przez samego Jezusa Chrystusa: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” (Mk 1, 15). Każda z tych formuł ma swoją wymowę. Pierwsza – dosadna, uczy realizmu i zmusza do refleksji nad życiem człowieka. Druga – zachęca do prawdziwej pokuty i odmiany życia w duchu Ewangelii. Obrzęd posypania głów popiołem rozpoczyna wielkie dzieło odnowy życia.
