Aktualności

W uroczystość Matki Bożej Częstochowskiej (26 sierpnia) minęło 10 lat posługi kapłańskiej w naszej parafii księdza proboszcza Wacława Nowaka. Pamiętaliśmy o tym i podczas wieczornej Mszy Świętej modliliśmy się w intencji naszego duchowego przewodnika, dziękując za ten dobry dla parafii czas. Rozpoczynając Mszę św., którą sprawował razem z księżmi Markiem Kawą i Bogdanem Schmidtem, ks.. proboszcz powiedział, że uroczystość MB Częstochowskiej już zawsze kojarzyć mu się będzie z Goleniowem, bo tego dnia z woli Boga i abpa Andrzeja Dzięgi rozpoczął posługę w naszej parafii – najpierw jako administrator, a od 1 lutego proboszcz. Dla niego – jak podkreślił – minione lata to był dobry czas i za to jest wdzięczny Panu Bogu. Parafianie podziękowali księdzu proboszczowi za jego posługę, za każdą mszę i kazanie, za udzielone sakramenty, za posługę w konfesjonale, za pielgrzymki, za dbałość o świątynię i jej otoczenie, za życzliwość i dobre słowo, życząc mu, by jak najdłużej prowadził nas dobrymi drogami do Boga.

W uroczystość Matki Bożej Częstochowskiej (26 sierpnia) w naszym parafialnym wieczerniku odprawiona została Msza Święta dziękczynna za tegoroczne zbiory. Sprawował ją ksiądz proboszcz Wacław Nowak, a uczestniczyli w niej włodarze miasta, rolnicy, a także zespół Pieśni i Tańca Ina oraz orkiestra dęta Wood & Brass Band. „Gromadzimy się dzisiaj w tej świątyni, by dziękować Bogu i rolnikom za tegoroczne plony, za zebrane ziarno, z którego powstanie chleb, by w żadnym polskim domu go nie zbrakło. Najpierw dziękujemy Bogu, bo mamy świadomość, że gdyby nie Boża opatrzność, to byłoby trudno, bo można mieć nowoczesne maszyny, ale jak nie dopisze pogoda wszystko idzie na marne. Dziękujemy rolnikom za ich trud, za wielomiesięczną pracę, za to, że na naszych stołach nie brakuje chleba” – powiedział ks. proboszcz w kazaniu. Uroczysty charakter Mszy św. podkreślały trzy piękne wieńce dożynkowe ustawione w prezbiterium oraz procesja z darami, w której najważniejszy był chleb przyniesiony przez starostów dożynek: Agnieszkę Wojciechowską z Rurzycy oraz Łukasza Hejdysza z Wierzchosławia. Na zakończenie części religijnej odśpiewana została pieśń „Z dawna Polski tyś królową, Maryjo”, a potem uformował się kolorowy korowód, który przeszedł do parku, gdzie odbyła się główna część dożynkowej uroczystości.

Tradycyjnie już pod koniec sierpnia parafialna wspólnota Światło wybrała się na trzydniową wycieczkę. Tym razem naszym celem był Wrocław, miasto z 21 wyspami, ponad 120 mostami i blisko 100 kościołami różnych wyznań, w tym 80 katolickimi. Mieszkaliśmy w najpiękniejszej i najstarszej części Wrocławia – na Ostrowie Tumskim, a konkretnie w domu pielgrzyma Notre Dame, tuż obok monumentalnej katedry gotyckiej. W najbliższym otoczeniu było 5 innych świątyń katolickich i cerkiew prawosławna. A sam dom Notre Dame zbudowany został na grodzisku z wczesnego średniowiecza, o czym świadczą wyeksponowane w podziemiach domu fragmenty jego zabudowy. W podróż wyruszyliśmy rankiem 21 sierpnia pobłogosławieni przez ks. Marka Kawę. Po niespełna 6 godz. bezpiecznie dotarliśmy na miejsce. Jeszcze tego dnia zwiedziliśmy z przewodniczką Ostrów Tumski i katedrę, odbyliśmy rejs statkiem po Odrze i spotkać latarnika zapalającego gazowe latarnie. Drugi dzień zaczął się Mszą Świętą w naszej intencji w jednej z kaplic katedry, potem Panorama Racławicka, wrocławski ZOO, a późnym wieczorem największa w Polsce multimedialna fontannę. Pełen atrakcji dzień skończył się wspólną kolacją. Trzeciego dnia trzeba się było pożegnać z tym pięknym miejscem. Rano Msza św., wspólne zdjęcie w ogrodzie przy domu Notre Dame, a potem zwiedzanie Rynku Starego Miasta i powrót do Goleniowa, do którego dotarliśmy przed 19.00. Atmosfera była wspaniała, atrakcji nie brakowało, a program opracowany z myślą o osobach z niepełnosprawnościami i seniorach został w całości zrealizowany. Wróciliśmy pełni dobrych wrażeń i wzmocnieni psychicznie. Pierwsza po wakacjach Msza św. wspólnoty Światło w sobotę 30 września o 12.00.

Obchodzona w Kościele powszechnym 15 sierpnia uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, zwana także świętem Matki Bożej Zielnej, jest najważniejszym i najstarszym świętem maryjnym w roku liturgicznym. W Polsce połączone jest ono z obchodami rocznicy Cudu nad Wisłą i świętem Wojska Polskiego. Jak co roku przyszliśmy tego dnia do kościoła z bukietami wykonanymi z kwiatów, ziół i kłosów oraz innych darów pól i ogrodów, aby podziękować Panu Bogu za wszelkie łaski i plony, jakie zrodziła ziemia, a przede wszystkim za najpiękniejszy dar jakim obdarzył człowieka – za Matkę Bożą, naszą Matkę – Maryję. Bukiety przyniesione przez wiernych kapłani święcili na wszystkich Mszach Świętych. Podczas sumy parafialnej uczynił to ks. proboszcz Wacław Nowak, który rozważając w kazaniu tajemnicę Wniebowzięcia powiedział między innymi: „W ten wyjątkowy dzień chcemy zapatrzyć się w Maryję, która swoim życiem wskazuje nam drogę do nieba. Ona najpiękniej umiała łączyć sprawy Boże ze sprawami ludzkimi i dla nas współczesnych, zwłaszcza dla kobiet, stanowi niedościgły wzór. Jeżeli chcemy jak Maryja znaleźć się w niebie, powinniśmy Ją naśladować i podążać taką samą drogą. Zaufajmy Jej Matczynemu sercu, a poprowadzi nas bezpiecznie na spotkanie ze swoim Synem – Jezusem Chrystusem.” Tradycyjnie już przed ołtarzem stanęła kolorowa kompozycja z płodów ziemi, a panie z Żywego Różańca przygotowały ok. 200 bukietów. Dochód z ich rozprowadzania przekazany zostanie na wsparcie działań misyjnych. W tym roku w uroczystość Wniebowzięcia NMP modlitwą i materialnie wsparliśmy Słowenię doświadczoną tragiczną w skutkach powodzią.

Od 2017 roku w kolejne rocznice objawień fatimskich wychodzimy na ulice parafii, by odpowiedzieć na wezwanie Maryi: „Odmawiajcie Różaniec”. Tak też było w niedzielny wieczór 13 sierpnia. Idąc z różańcami w dłoniach za figurą Pani Fatimskiej modliliśmy się o nowe powołania kapłańskie, o pokój na świecie i we własnych intencjach. Procesję jak zawsze poprzedziła Msza Święta. Sprawujący ją ks. proboszcz Wacław Nowak, przypomniał, że tego sierpniowego dnia 1917 roku Matka Boża nie ukazała się przybyłym w miejsce objawień, bo Łucja, Hiacynta i Franciszek, zostali przez władze uwięzieni. Objawiła się im kilka dni później (19 sierpnia) i w innym miejscu. Część radosną Różańca poprowadzili podczas procesji księża Wacław Nowak, Bogdan Schmidt, Marek Kawa oraz kleryk Maciej Cebo. Procesja zakończyła się w kościele odśpiewaniem Apelu Jasnogórskiego. Przed nami w tym roku jeszcze dwa wieczory fatimskie: w środę 13 września oraz w piątek 13 października.

W niedzielę 13 sierpnia przebywał w naszej parafii papieski jałmużnik kardynał Konrad Krajewski. Goszczący u jednej z rodzin kardynał przewodniczył sumie parafialnej, którą sprawował razem z księdzem proboszczem Wacławem Nowakiem. To niespodziewane spotkanie z ważnym dostojnikiem watykańskim z pewnością długo zostanie w pamięci parafian biorących udział w tej Eucharystii. Przede wszystkim z uwagi na słowa, jakie kardynał Krajewski skierował do wiernych. Motywem przewodnim jego kazania była Ewangelia wg św. Mateusza opisująca uciszenie przez Jezusa burzy na Jeziorze Galilejskim. Swoje rozważania skupił kardynał na postawie Piotra, który chciał jak Jezus iść po wodzie, ale zgubił go brak wiary i zaczął się topić. Wtedy zwołał: Jezu, ratuj mnie. To scena, która – jak podkreślił – każe nam myśleć o naszej wierze i zapytać siebie o to, jak ona jest silna i jakie miejsce w naszym życiu zajmuje Bóg. „Tyle razy słyszeliśmy słowo Boże, ale czy uwierzyliśmy w nie, zaufaliśmy Bogu? – pytał. – Zadaj sobie dzisiaj pytanie komu bardziej wierzysz – Bogu czy ludziom? Co robisz, kiedy burza jest w twoim domu, kiedy ktoś umiera, kiedy nie wiesz, czy warto rano wstać, bo nie masz po co? Czy wtedy – jak Piotr – mówisz: Jezu, ratuj mnie? Kiedy toniesz, gdzie szukasz ratunku, przed kim płaczesz – przed światem czy przed Jezusem? Jak często w twoim życiu wołasz: Jezu, ratuj mnie! Jeśli przestaniemy wierzyć w Jezusa – utoniemy… Słowo Jezusa jest bowiem jak lina okrętowa i jeśli Mu zaufasz, w twoim życiu będą się działy cuda. Pokonasz każdy wiatr, każdą falę, każde tsunami, z Jezusem jesteś bezpieczny. To jest nasza droga do świętości”. Na koniec Mszy Świętej kardynał Konrad Krajewski podziękował jej uczestnikom oraz księdzu proboszczowi za wspólną modlitwę i udzielił błogosławieństwa rodzinie parafialnej i miastu.